Ya bir uçurumun kıyısındasındır,ya da uçsuz bucaksız engin bir denizin kenarında..Rüzgar savuruverir saçlarını..Bulutlar sana doğru yaklaşır..Renkler değişmeye başlar..Gözlerini uzaklara dikersin,çok uzaklara..Ama gördüğün nedir ki,hep aynı..Engin bir deniz..

Belirsizlikler böyledir işte..Neresinden bakarsan bak..Hep aynı..Sonu olmayan..

Gece bir belirsizliğe yatıp,sabah bir belirsizliğe uyanmak da en zorudur işte..Önünü görememek,adım atamamak..Tüm renklerin hayatında tek bir renge dönüştüğü..Hayatındaki renklerin hepsinin griye çalmaya başladığı zamanlar..

Bende işte aynen o kenardayım.Ben renkler atmaya çalıştıkça hayatıma,hep grileşiyor renklerim..Artık bitsin bu belirsizlikler,bu bekleyişler..

Güneşin doğup da,her rengin birden var olduğu anları bekliyorum..Çok uzak olmasın artık nolur..